Strategia konkurencji wiąże się z ustawieniem przedsiębiorstwa w taki sposób, by zmaksymalizować możliwe korzyści płynące z tego, co odróżnia je od konkurentów. Z tego wynika, że jednym z centralnych aspektów formułowania strategii jest wnikliwa analiza konkurentów. Jej celem jest opracowanie zarysu prawdopodobnych zmian strategii, które każdy z konkurentów mógłby wprowadzić, prawdopodobnych reakcji każdego z konkurentów na zakres możliwych posunięć zapoczątkowanych przez inne firmy oraz prawdopodobnych reakcji każdego z konkurentów na zmiany możliwe w danym sektorze oraz na zmiany w szerszym otoczeniu, które mogłyby wystąpić. Istnieje potrzeba wnikliwej analizy konkurentów, aby móc odpowiedzieć na takie pytania, jak: ?Z kim powinniśmy podjąć walkę w naszym sektorze i za pomocą jakich działań?” ?Co oznacza to lub tamto strategiczne posunięcie konkurenta i jak poważnie powinniśmy je traktować?” ?Czego powinniśmy unikać, co wywołałoby niepożądaną przez nas reakcję konkurenta?” Mimo oczywistej potrzeby takiej analizy konkurentów przy formułowaniu strategii, w praktyce często nie przeprowadza się jej w sposób wyraźny czy wyczerpujący. Do sposobu myślenia kierowników o konkurentach mogą wkraść się niebezpieczne założenia: ?Nie da się w systematyczny sposób analizować konkurentów”, ?Wiemy wszystko o naszych konkurentach, bo konkurujemy z nimi na co dzieli”. Ani jedno, ani drugie z tych założeń nie jest generalnie prawdziwe. Dalszą trudnością jest to, że dogłębna analiza konkurentów wymaga dużej ilości danych, z których wiele trudno jest uzyskać bez ciężkiej pracy. Wiele firm nie zbiera w systematyczny sposób informacji o konkurentach, lecz działa na podstawie intuicji, potocznych wrażeń, domysłów wysnutych ze strzępów informacji o konkurentach, które każdy kierownik wciąż uzyskuje.